Dziś wystarczy być złodziejem.
Wystarczy ukraść pilnie strzeżone tajemnice państw i prywatną korespondencję ich elit jak to zrobił ten jakiś Assange, który zamiast - za tą oczywistą zbrodnię stanu popełnioną do tego w wymiarze globalnym - zostać rozstrzelanym, powieszonym, zagazowanym, czy chociażby skazanym na dożywotnie więzienie przez wzgląd na trudne dzieciństwo zostaje wyróżniony zaszczytem wystąpienia na sesji Zgromadzenia Narodów Zjednoczonych w przytomności przywódców międzynarodowej wspólnoty już przez sam ten fakt godnych niczego innego, jak tylko bezgranicznej pogardy przez wzgląd na to, że „ktoś” im publicznie „pluje w twarze”, a oni mówią, że „deszcz pada”.
I byłaby to ich prywatna sprawa gdyby nie to, że w ich rękach dosłownie i w przenośni spoczywają losy milionów jeśli nie miliardów Bogu ducha winnych ludzi pragnących niczego więcej jak tylko w spokoju dożyć swoich dni, wychować na godnych obywateli dzieci i cieszyć się wnukami.
I nie pytam kto ten wszechświatowy kabaret sponsoruje i kto ile bierze za odegranie kolejnego numeru.
Nie pytam bowiem z natury i późniejszego ukształtowania nie jestem zwolennikiem postrzegania świata poprzez „okulary” teorii spiskowych.
Wszystko co ludzkie da się zmierzyć i zważyć, opisać, sklasyfikować, zdefiniować i nazwać i to nawet „z imienia i nazwiska” jak to ma miejsce w tym przypadku i jeszcze kilku jemu współczesnych i swojej istocie jednorodnych.
Nie pytam czekając cierpliwie na wywiązanie się z obowiązków przez do tego powołanych z urzędu lub wspólnotowego, obywatelskiego wyboru.
I obym nie czekał za długo, choćby przez wzgląd na mój wiek – łaskawie proszę.
