czwartek, 16 grudnia 2021

...czy aby na pewno ?...

retorycznym pytaniem... 

"...Czasami lepiej jest zaakceptować zmiany płynące z orzecznictwa aniżeli przedsiębrać żmudny i długotrwały proces formalnej zmiany Traktatu[1]..." - j.n.


jeśli dziś Wielkiej Brytanii - europejskiej kolebki nowożytnej demokracji parlamentarnej 

w Zjednoczonej Europie już niema...

...idąc na skróty

parafrazą za /greckim/ poetą

"...Dlaczego nagle budzi się taki niepokój
i zamęt? (Wszystkie twarze – jakże spoważniały!)
Czemu pustoszeją tak szybko ulice nasze i place
i wszyscy wracają do swych domów głęboko zamyśleni?

            Dlatego że noc zapadła, a barbarzyńcy nie przyszli.
            Jacyś nasi, co właśnie
[z Brukseli] przybyli,
            mówią, że
[tam] już nie ma żadnych barbarzyńców.

Bez barbarzyńców[4] – cóż poczniemy teraz?
Ci ludzie byli jakimś rozwiązaniem." 
- Konstandinos Kawafis "Czekając na barbarzyńców"[3]...

jeśli czytam...

"...Lenaerts[2] acknowledged that it may have been difficult for countries to anticipate the scope of their EU engagements. "You may have a point that some leaders may not have been fully aware of the scope of these principles, but that is often the case. When individuals agree to a contract, it frequently occurs that one of the contracting parties later says: wait a minute: that is not exactly what I had in mind." - j.n.


...jeszcze tymczasem przez wzgląd na porę tylko

przy porannym kubku kawy...

[1] "...Traktat lizboński nadaje prawny charakter Karcie praw podstawowych, będącej zbiorem fundamentalnych praw człowieka. Składa się z preambuły i siedmiu rozdziałów (Godność, Wolności, Równość, Solidarność, Prawa obywatelskie, Wymiar sprawiedliwości, Postanowienia ogólne dotyczące wykładni i stosowania karty). W 54 artykułach określa prawa (społeczne, polityczne, ekonomiczne) przysługujące obywatelom państw Unii.

Kartę zaakceptowały wszystkie kraje UE z wyjątkiem Wielkiej Brytanii i Polski, które zastrzegły ograniczenie jej ochrony dla swoich obywateli poprzez przepisy w protokole 7 zw. protokołem brytyjskim następującej treści:

Artykuł 1
1. Karta nie rozszerza możliwości Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ani żadnego sądu lub trybunału Polski lub Zjednoczonego Królestwa do uznania, że przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, praktyki lub działania administracyjne Polski lub Zjednoczonego Królestwa są niezgodne z podstawowymi prawami, wolnościami i zasadami, które są w niej potwierdzone.

2. W szczególności i w celu uniknięcia wątpliwości nic, co zawarte jest w tytule IV Karty, nie stwarza praw, które mogą być dochodzone na drodze sądowej, mających zastosowanie do Polski lub Zjednoczonego Królestwa, z wyjątkiem przypadków, gdy Polska lub Zjednoczone Królestwo przewidziały takie prawa w swoim prawie krajowym.

Artykuł 2
Jeśli dane postanowienie Karty odnosi się do krajowych praktyk i praw krajowych, ma ono zastosowanie do Polski lub Zjednoczonego Królestwa wyłącznie w zakresie, w jakim prawa i zasady zawarte w tym postanowieniu są uznawane przez prawo lub praktyki Polski lub Zjednoczonego Królestwa.

[2] "...Lenaerts, a Belgian law professor who started his court career in September 1989, weeks before the Berlin Wall came down, has been on the front line of this evolution. Lenaerts moved to the top court in 2003 and became its president in 2015, a post to which he was re-elected for a third term in October. As president, Lenaerts allocates incoming cases to judges and presides over the grand chamber of 15 judges that deals with the most important cases. He is also the public face of the institution, a role that is becoming increasingly political — and insiders say he is comfortable with..." - j.w. "Politico"


[4] "...The Gauls emerged around the 5th century BC as the bearers of La Tène culture north of the Alps. They were spread across the lands between the Seine, Middle Rhine and upper Elbe. By the 4th century BC, they had expanded over much of what is now France, Belgium, the Netherlands, Switzerland, Southern Germany, Austria, the Czech Republic and Slovakia..." - Gauls - Wikipedia