...nie sądzę, że tylko oni
Izrael od zawsze funkcjonował w stanie wyjątkowego zagrożenia, a w sytuacji eskalacji konfliktu, jak obecnie, społeczeństwo i politycy często jednoczą się wokół działań militarnych, nawet jeśli wcześniej byli bardziej umiarkowani. Dlatego w obliczu wojny, poparcie dla działań twardogłowych może poszerzać się poza ich tradycyjne zaplecze.
Polityczny konsensus i jedność narodowa: W obliczu ataków, również te partie i osoby, które normalnie byłyby krytyczne wobec radykalnych rozwiązań, mogą skłaniać się ku poparciu bardziej agresywnej polityki. W Izraelu, w sytuacjach zagrożenia, istnieje silna tradycja tworzenia rządu jedności narodowej, w którym partie polityczne – od lewicy po prawicę – współpracują, aby sprostać wspólnemu wrogowi. W takim klimacie decyzje militarne, nawet te najtrudniejsze, mogą znaleźć szerokie poparcie.
Zniechęcenie do dwu-państwowego rozwiązania: Z biegiem lat, nawet bardziej centrowi i umiarkowani politycy zaczynają tracić wiarę w dwu-państwowe rozwiązanie. Z ich perspektywy każde ustępstwo, jak wycofanie się z Gazy czy negocjacje z Autonomią Palestyńską, nie przyniosło trwałego pokoju, ale raczej doprowadziło do eskalacji przemocy. Ta frustracja oraz utrata zaufania do partnerów negocjacyjnych prowadzi wielu Izraelczyków – nie tylko twardogłowych – do konkluzji, że bardziej zdecydowane działania są konieczne.
Społeczne poparcie dla bezpieczeństwa: Izrael jest społeczeństwem, które niejednokrotnie doświadczyło ataków, zamachów i zagrożeń egzystencjalnych. Nawet ci, którzy w spokojniejszych czasach popierają negocjacje i rozwiązania pokojowe, mogą radykalizować swoje poglądy w momencie eskalacji przemocy. W obliczu wojny priorytetem dla wielu jest przede wszystkim bezpieczeństwo, co sprawia, że nawet umiarkowani politycy i obywatele stają się bardziej skłonni do poparcia militarnych działań, które mają na celu eliminację zagrożenia.
Strach przed powrotem do „normalności”: Niezależnie od poglądów politycznych, strach o przyszłość jest wszechobecny w izraelskim społeczeństwie. Nawet jeśli długoterminowe aneksje czy przesiedlenia są ekstremalnymi rozwiązaniami, poczucie zagrożenia i frustracja wynikająca z życia w ciągłym stanie wojny sprawiają, że takie idee przestają być wyłącznie domeną twardogłowych. Przeciętny obywatel może nie popierać radykalnych kroków na co dzień, ale w obliczu zagrożenia wiele osób może dojść do wniosku, że są one koniecznym złem.
W efekcie, środek ciężkości polityki izraelskiej przesuwa się w prawo. W miarę jak społeczeństwo izraelskie styka się z kolejnymi falami przemocy, narracja twardogłowych zyskuje na popularności. Nawet ci, którzy wcześniej byli umiarkowani lub lewicowi, mogą uznać, że w obliczu zagrożenia trzeba działać zdecydowanie.
Podsumowanie: Nie tylko [nieprzejednani][Nieprzejednani] z pewnością stanowią najbardziej radykalny i zdeterminowany blok polityczny w Izraelu, ale w obliczu eskalacji przemocy ich stanowisko może zyskiwać na popularności i rezonować z szerszym społeczeństwem. Obecna sytuacja sprawia, że potrzeba bezpieczeństwa przeważa nad innymi priorytetami, co prowadzi do poszerzenia poparcia dla bardziej zdecydowanych działań, które dawniej mogłyby być uważane za ekstremalne. W efekcie, granice między twardogłowymi a bardziej umiarkowanymi stanowiskami ulegają zatarciu."
...dopowiem - jeśli czytają co i ja czytam
..."...Their problem is that such an aim, if ever a possibility, is hugely constrained by the near-global perception of Israel as close to a rogue state..."[1] j.w. "Asia Times" by Paul Rogers /...is professor of peace studies, University of Bradford.../Uzasadnienie radykalnych działań jako konieczności przetrwania
Izrael, otoczony przez wrogie państwa i często krytykowany na arenie międzynarodowej, w tym także przez tych, których można postrzegać jako „kryptoantysemitów”, znajduje się pod ciągłym ostrzałem — zarówno militarnym, jak i politycznym. W tej narracji każda próba dialogu lub ustępstwa kończy się kolejnymi falami przemocy, co twardogłowi wykorzystują, aby uzasadniać swoje radykalne działania.
Ich argumentacja opiera się na kilku fundamentalnych punktach:
Bezpieczeństwo narodowe jako nadrzędny priorytet: [Nieprzejednani] podkreślają, że w sytuacji, gdy Izrael jest otoczony przez wrogie siły i jest celem nieustannych ataków rakietowych, konieczne jest przejęcie pełnej kontroli nad spornymi terytoriami, by zapewnić bezpieczeństwo obywatelom. W ich opinii zbrojna obecność i eliminacja wrogich sił są jedynym sposobem na zagwarantowanie bezpieczeństwa.
Brak zaufania do partnerów międzynarodowych i lokalnych: W tej wizji, zarówno Autonomia Palestyńska, jak i różne podmioty międzynarodowe są postrzegane jako niewiarygodne lub działające na szkodę Izraela. Twardogłowi argumentują, że historia ustępstw (np. wycofanie się z Gazy w 2005 roku) pokazała, że każda próba kompromisu kończy się wzmocnieniem wrogów Izraela, a wspólnota międzynarodowa jest często stronnicza, czasem wręcz antysemicka. Dlatego uważają, że Izrael musi polegać wyłącznie na swoich środkach i nie oglądać się na międzynarodową krytykę.
Eliminacja zagrożeń na zawsze: Z ich perspektywy Gaza, Zachodni Brzeg i inne miejsca konfliktów są gniazdami terroru, które nie zostaną rozwiązane bez zdecydowanego, militarnego i politycznego rozwiązania. Aneksja i przesiedlenia są traktowane jako kroki mające na celu trwałe wyeliminowanie zagrożenia, a nie jedynie doraźne środki.
Odzyskanie kontroli nad narracją i suwerennością: W kontekście światowej opinii publicznej, która bywa krytyczna wobec polityki Izraela, zwłaszcza w odniesieniu do Palestyńczyków, [nieprzejednani] i ich zwolennicy widzą antysemityzm ukryty pod płaszczykiem obrony praw człowieka. Z ich punktu widzenia istnieje potrzeba przejęcia inicjatywy, aby pokazać, że Izrael jest w stanie obronić się samodzielnie i narzucić swoją wersję wydarzeń jako podstawową narrację.
Dla twardogłowych obecna wojna jest więc fundamentalnym warunkiem utrzymania Izraela jako żydowskiego i demokratycznego państwa. W ich oczach, nie jest to wybór, ale konieczność wymuszona przez bezlitosne ataki ze strony wrogów i podwójne standardy wspólnoty międzynarodowej. W obliczu egzystencjalnego zagrożenia, ich plan działań to nie tyle agresja, co akt samoobrony, który ma zapewnić długotrwałe bezpieczeństwo i stabilność dla przyszłych pokoleń.- ChatGPT-4o
