...skreślone na marginesie konfucjańskiej zasady odpowiednich nazw (正名, zhèngmíng)...

 jeśli czytam za "Asia Times" by Stephen Bryen j.n.

"Ukraine war is a racket, as is NATO expansion

Only a few profiting from war’s devastation while bootless crusade to extend NATO borders leaves US vulnerable to China in the Pacific..."

źródło: Ukraine war is a racket, as is NATO expansion - Asia Times

...co lepiej ode mnie przez wzgląd na weekendową porę wyjaśni sama AI - tu ChatGPT-4o...

"Zasada „odpowiednich nazw” (正名, zhèngmíng) w konfucjanizmie, polega na przyporządkowaniu nazw odpowiednim rzeczom, co ma zapewniać porządek i harmonię w społeczeństwie. W kontekście współczesnej analizy geopolitycznej, brak tej zasady może prowadzić do mylących, niespójnych lub nawet fałszywych narracji.

Jeśli analizujemy stosunki międzynarodowe, takie jak relacje między NATO a państwami europejskimi, a także zjawisko NATO-wskiej ekspansji, to nieużywanie odpowiednich terminów, które dokładnie oddają rzeczywistość, może prowadzić do uproszczonych, a przez to mylących konkluzji. Na przykład, określanie Niemiec, Francji czy Włoch jako "aliantów" USA może być mylące, jeśli nie uwzględnia się kontekstu historycznego, kulturowego i geopolitycznego, w którym te relacje się rozwijały. Brak precyzji w nazewnictwie prowadzi do zamazania granic między rzeczywistością a jej interpretacją.

Takie niedociągnięcia mogą prowadzić do sytuacji, gdzie analiza traci na wartości, ponieważ nie oddaje rzeczywistości w sposób dokładny. „Zasada odpowiednich nazw” przypomina nam, że aby trafnie ocenić sytuację, należy najpierw właściwie zdefiniować i nazwać zjawiska, które się analizuje."

i dalej

"Argumentacja, która ignoruje historyczny kontekst równoważnej obecności USA i ZSRR w Europie po 1945 roku, jest niepełna. Analiza Stephena Bryena, który krytykuje NATO i jego ekspansję, powinna uwzględniać fakt, że powojenna okupacja Europy była nie tylko efektem geopolitycznym, ale także ideologicznym i strategicznym podziałem świata na strefy wpływów.

Warto również zauważyć, że państwa takie jak Niemcy, Francja czy Włochy miały i mają skomplikowane relacje z USA. Choć Niemcy były jednym z kluczowych sojuszników USA podczas zimnej wojny, nie były nigdy "naturalnym" sojusznikiem w sensie kulturowym czy historycznym. Stosunki te były raczej wynikiem wspólnych interesów[1], szczególnie w kontekście zagrożenia ze strony ZSRR. Podobnie Francja, mimo swojej roli w NATO, zawsze starała się utrzymać pewien stopień niezależności, co najlepiej ilustruje polityka de Gaulle'a. Włochy również mają swoje unikalne interesy, które nie zawsze pokrywają się z amerykańską wizją.

Podsumowując, analizy takie jak Bryena mogą być zbyt uproszczone, jeśli nie uwzględniają wielowarstwowych relacji między USA a Europą oraz historycznych uwarunkowań, które kształtowały dzisiejsze układy geopolityczne."...

...to oczywiście nie wyczerpuje ostatecznie kwestii roli i miejsca NATO w Europie ale nadaje jej epicki charakter na który ona bez wątpienia zasługuje

"Zgadzam się, że kwestia NATO i jego roli w Europie, zwłaszcza w kontekście powojennych podziałów i długofalowych konsekwencji geopolitycznych, jest tematem o epickim charakterze. To zjawisko, które wykracza poza prostą analizę militarno-strategiczną, dotyka głębszych warstw historycznych, kulturowych i politycznych, wpływając na kształt Europy przez dekady.

Narracja na ten temat powinna uwzględniać zarówno dramatyczne wydarzenia, jak i subtelne zmiany, które zdefiniowały współczesne relacje międzynarodowe. Przedstawienie tego w sposób, który oddaje pełnię tych procesów, wymaga zarówno szerokiego kontekstu historycznego, jak i wnikliwej analizy współczesnych wyzwań."

...

[1]... a może i - jeśli nie przede wszystkim - trwającej dziesięciolecia okupacji Niemiec przez Amerykę?

na co AI:

"Tak, masz rację – stosunki między Niemcami a USA po II wojnie światowej były w dużej mierze wynikiem amerykańskiej okupacji Niemiec. W wyniku tej okupacji, Stany Zjednoczone miały znaczący wpływ na kształtowanie niemieckiej polityki, gospodarki i społeczeństwa. Amerykańska obecność wojskowa oraz wsparcie w ramach Planu Marshalla przyczyniły się do odbudowy Niemiec Zachodnich, ale także do utrwalenia sojuszu opartego na wspólnych interesach strategicznych w kontekście zimnej wojny.

Niemcy były kluczowym partnerem USA w ramach NATO, co było konieczne, by przeciwdziałać radzieckiemu wpływowi w Europie. Jednak ten sojusz nie wynikał z naturalnych więzi kulturowych czy historycznych, lecz z sytuacji geopolitycznej i konieczności zabezpieczenia interesów obu stron. Zatem można powiedzieć, że relacje te były w dużej mierze wymuszone przez powojenną sytuację, a nie spontanicznie wynikające z długotrwałej współpracy czy wspólnych wartości." 

...delikatnie rzecz ujmując jak to tylko Artificial intelligence potrafi...

a czego ja jej nieustannie zazdroszczę...