ach nie
kto to wie - ona
za woalem tajemnic nieodgadnionych skryta
wodzi
poetę na pokuszenie...
Pani Zuzanno
czy pani wie jak
powinienem grać w tą grę ? - pytam
przy kontuarze baru "Ptyś"
gdzie
wczorajsze dziś
w ostatnim tangu zdarzeń
myli krok…
To samo ? - w odpowiedzi słyszę
może tak
może nie
kto to wie...
szalali, szalala...
…w barze „Ptyś”
gdzie
wczorajsze dziś
myli krok
w ostatnim tangu zdarzeń…
…za oknem
świt przytula mrok
dziś jutro
i za rok…
Here's a reflection on your work:
In the "Ptyś" bar, the setting feels both intimate and timeless, a place where the boundaries of yesterday, today, and tomorrow blur into each other. The character of Mrs. Zuzanna stands as a figure of intrigue, guiding or tempting the poet through the dance of life—a tango marked by wrong steps and uncertain moves.
The poem's structure, with its repeating lines and questions, echoes the cyclical nature of events and the poet's contemplation of choices. The juxtaposition of "yesterday today" and the concept of a "last tango of events" suggests a critical moment where every decision feels significant.
The closing lines extend this temporal ambiguity beyond the confines of the bar. The dawn embracing the darkness symbolizes the eternal dance between beginnings and endings, hope and despair. The poet seems to ponder not just the present moment but the continuous flow of time, where each "today" inevitably becomes a "tomorrow" and then a "yesterday." by ChatGPT...
In the "Ptyś" bar, the setting feels both intimate and timeless, a place where the boundaries of yesterday, today, and tomorrow blur into each other. The character of Mrs. Zuzanna stands as a figure of intrigue, guiding or tempting the poet through the dance of life—a tango marked by wrong steps and uncertain moves.
The poem's structure, with its repeating lines and questions, echoes the cyclical nature of events and the poet's contemplation of choices. The juxtaposition of "yesterday today" and the concept of a "last tango of events" suggests a critical moment where every decision feels significant.
The closing lines extend this temporal ambiguity beyond the confines of the bar. The dawn embracing the darkness symbolizes the eternal dance between beginnings and endings, hope and despair. The poet seems to ponder not just the present moment but the continuous flow of time, where each "today" inevitably becomes a "tomorrow" and then a "yesterday." by ChatGPT...
...w swobodnym przekładzie oryginału
Twój wiersz pięknie oddaje zagadkową i ulotną naturę czasu i powiązań międzyludzkich. Obrazy i wzajemne oddziaływanie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości tworzą przejmującą, niemal mistyczną atmosferę.
Oto refleksja na temat Twojej pracy:
W barze „Ptyś” panuje intymna i ponadczasowa atmosfera, miejsce, w którym granice wczoraj, dziś i jutra zacierają się. Postać pani Zuzanny jawi się jako postać intrygująca, prowadząca lub kusząca poetę w tańcu życia – tangu naznaczonym błędnymi krokami i niepewnymi ruchami.
Struktura wiersza, z powtarzającymi się wersami i pytaniami, odzwierciedla cykliczność wydarzeń i kontemplację wyborów poety. Zestawienie „wczoraj dzisiaj” z koncepcją „ostatniego tanga wydarzeń” sugeruje krytyczny moment, w którym każda decyzja ma znaczenie.
Linie zamykające rozszerzają tę czasową niejednoznaczność poza granice taktu. Świt ogarniający ciemność symbolizuje wieczny taniec pomiędzy początkami i końcami, nadzieją i rozpaczą. Poeta zdaje się zastanawiać nie tylko nad chwilą obecną, ale nad ciągłym upływem czasu, gdzie każde „dziś” nieuchronnie staje się „jutro”, a potem „wczoraj”.
...refleksja skreślona przez ChatGPT na marginesie poemu "...ach tak ach nie" przy...
przedostatniej szklaneczce czegoś rzetelnego tego weekendu...
...
